تصمیم‌گیری بر مبنای نظر خبرگان؛ نمونه‌ی موردی، سلامتی انسان – علیرضا محمودی فرد

به گزارش کلام ماندگار، در کتاب هنر شفاف اندیشیدن اثر رالف دوبلی آمده است: ” بیشتر افراد، استفاده از دارو را تایید نمی‌کنند؛ برای آن‌ها، تایید استفاده از دارویی که باعث مرگ یک‌پنجم افراد می‌شود، نسبت به کمک نکردن به هشتاد درصد باقی‌مانده، عمل ناشایست‌تری به‌نظر می‌رسد؛ این تصمیم عجیبی است و یک نمونه‌ی بسیار واضحِ خطای از قلم انداختن است؛ فرض کن از این خطا آگاهی داری و به‌خاطر دلایل موجود و انسان‌دوستی، تصمیم می‌گیری این دارو را تجویز کنی؛ درود بر تو! اما وقتی اولین بیمار فوت کند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ طوفان رسانه‌ها به‌دنبال آن خواهد آمد و خیلی زود شغلت را از دست خواهی داد.”

تصمیم‌گیری در بسیاری از موارد، اثرگذار است؛ از مهم‌ترین تصمیماتی که هرکس می‌گیرد، در خصوص سلامتی خود و اطرافیانش است؛ شخصی که به استعمال دخانیات و یا مواد مخدر می‌پردازد، سلامتی خود و اطرافیانش را می‌تواند به خطر اندازد؛ کسی که نسبت به خوراک خود و اطرافیانش بی‌توجه و غافل است و هر چیزی را می‌خورد، تندرستی خویش و احتمالا اطرافیان خود را به چالش می‌کشد؛ از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین خوردنی‌هایی که وجود دارند، داروهای شیمیایی و گیاهی هستند؛ در اینکه اکثر داورها علی‌الخصوص داروهای شیمیایی، عارضه دارند، تردیدی وجود ندارد و خود تولیدکنندگان آن‌ها، عوارض احتمالی را برای هر دارو ذکر کرده و داخل بروشور بسته مربوطه می‌آورند؛ داروها عارضه‌هایی دارند که بسیاری از این عوارض در برخی افراد بروز می‌کند (همه آن‌ها در همه افراد بروز نمی‌کند)، ولی در غالب اوقات، عدم استفاده از دارو هم منجر به پیشرفت بیماری و ضعف بدن می‌شود؛ حال آیا استفاده نکردن از دارو، تصمیم درستی است؟ با توجه به اینکه از قدیم‌الایام و حتی از زمان معصومین علیهم‌السلام و قبل از آن، داروهایی برای بسیاری از بیماری‌ها تجویز می‌شده است، پس عمل استفاده از دارو به خودی خود، مطرود نیست؛ منتها زمان و شرایط خود را دارد و یک نسخه را هم برای همه نباید پیچید؛ پس در صورت پیش‌رفتن بیماری و عدم موفقیت بدن در بهبودی فرد، استفاده از داروها مجاز بوده و توصیه می‌شود؛ چه‌بسا بسیاری از افرادی که تاکنون از دنیا رفته‌اند، با مصرف یک یا چند دارو، بهبود می‌یافتند و جان خود را از دست نمی‌دادند؛ و البته چه‌بسا هم افرادی که دارویی را اشتباهی یا بیش از حد مجاز مصرف کردند و به این دلیل، وفات کردند؛ در هر صورت، استفاده از داروها، تصمیمی است که باید بر اساس نظر کارشناسانه و متخصص صورت گیرد؛ اینجا هم نظر خبره‌ها، درست‌تر، قابل اتکاتر و منطقی‌تر است و خبره‌های هر رشته و هر تخصص است که باید نظر دهند؛ تصمیم‌گیری از بالا به پایین در خصوص داروها، توصیه نمی‌شود؛ باید کارشناسانه پیش رفت؛ اینجا بحث سلامتی اشخاص در میان است و خب کمتر نعمتی است که به اندازه تندرستی حائز اهمیت باشد؛ به قول مشهور، نعمتان مجهولتان؛ الصحه (السلامه) و الامان؛ یعنی دو نعمت هستند که مجهولند و مورد غفلت واقع می‌شوند (و تا از دست نروند، قدر آن‌ها دانسته نمی‌شود)؛ سلامتی و امنیت؛ شایسته است قدر تندرستی و امنیت را بدانیم و تصمیم بگیریم برای دست‌یابی به تثبیت این اهداف بکوشیم…

به قلم: علیرضا محمودی‌فرد – مدرس رشته‌های مهندسی برق، مهندسی پزشکی، مهندسی کامپیوتر، مهندسی صنایع، مهندسی مکانیک، مهندسی پلیمر، مهندسی انرژی، مدیریت صنعتی و … در دانشگاه‌ها