با نمک و انواع آن آشنا شویم

کلام ماندگار / به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای، نمک نامی است عام که به کلرور سدیم (ترکیب کلر و سدیم) گفته می‌شود، کلرور سدیم به صورت بلور‌های سفید مکعبی شکل با دانه‌های بسیار ریز در طبیعت وجود دارد. دریافت نمک به مقدار حدود ۳ تا ۵ گرم در روز (نصف قاشق مرباخوری) مورد نیاز است.
نمک یکی از مواد موردنیاز برای سوخت و ساز مواد غذایی در بدن، انتقال پیام‌های عصبی و کارکرد صحیح عضلات است.

این ماده به مقدار محدود موردنیاز بوده و مصرف متعادل آن لازم است. به طور مثال در هنگام اسهال و استفراغ و یا فعالیت شدید بدنی و در هوای گرم با مصرف کمی نمک می‌توان املاح از دست رفته بدن را جبران کرد. در ادامه با انواع نمک آشنا می‌شویم:

نمک تصفیه شده ید دار:

وزارت بهداشت ظرف ۲۰ سال گذشته برای کاهش شیوع گواتر و اختلالات ناشی از کمبود ید، سیاست افزودن ید به نمک‌های خوراکی را در پیش گرفته و در حال حاضر تمامی کارخانه‌های تولید کننده، موظف هستند ید را به میزان توصیه شده وزارت بهداشت به نمک‌های خوراکی اضافه کنند؛ زیرا استفاده از نمک یددار تصفیه شده تنها راه رساندن ید به بدن، برای انجام اعمال حیاتی وابسته به این ریز مغذی است.

این گونه نمک‌های تصفیه شده یددار فاقد فلزات سنگین مانند سرب و آرسنیک و ناخالصی‌های محلول مانند گچ است.

نمک دریا:

نمک دریا نمکی است تصفیه نشده و دارای انواع ناخالصی‌ها از جمله فلزات سنگین که خطر سرطانزایی آنها به اثبات رسیده است.

علاوه بر داشتنن ناخالصی ها، نمک دریا دارای میزان کم ید و یا حتی فاقد ید است که نیاز روزانه به ید را تأمین نمی‌کند.

اینکه نمک دریا می‌تواند املاح دیگر مانند منیزیم و کلسیم را تأمین کند، درست نیست؛ زیرا در مقداری که نمک باید مصرف شود (کمتر از ۵ گرم در روز)، مقدار کلسیم و منیزیمی که به بدن می‌رساند، آنقدر ناچیز است که قابل چشم پوشی است.

ضمن اینکه، این املاح را از سایر منابع غذایی می‌توان دریافت کرد.

بدیهی است در صورتی نمک دریا می‌تواند مصرف خوراکی داشته باشد که در قالب استاندارد‌های موجود، حاوی ید کافی، مجوز تولید و پروانه ساخت از وزارت بهداشت باشد.

سنگ نمک:

نمک از معدن‌های سنگ نمک با حفر زمین و سپس انفجار و خرد کردن سنگ‌های نمک به دست می‌آید.

بیشترین مصرف این نوع نمک برای یخ زدایی به کار می‌رود و  این نوع نمک برای مصارف خوراکی مورد استفاده نیست.

نمک صورتی هیمالیا:

«نمک صورتی هیمالیا» (Himalayan Pink Salt) حاوی مقادیر کمی آهن اکسید با ترکیب اصلی NaCl است.

منابع اصلی این نمک در پنجاب کشور پاکستان است، طعمی سبک‌تر از نمک معمولی و شیرین‌تر دارد. بیشتر در غذا‌های سرخ کردنی و فروشویی سبزی‌ها استفاده می‌شود. نمک‌های آبی و بنفش نیز در بازار وجود دارد که این رنگ‌ها به دلیل وجود برخی عناصر است.

باید توجه داشت این نوع نمک‌ها تصفیه نشده و فاقد ید کافی بوده و مصرف آنها موجب آسیب به سلامت کلیه و کبد می‌شود.

خوب است در نظر داشته باشیم که مصرف نمک ید دار در حد توصیـه شده برای تمام افراد جامعــه ضروری بوده و با هیچگونه عارضـه‌ای همراه نیست.